Ik heb een nieuwe baan: privacy officer bij de gemeente Den Haag. Nou ja, part-time dan: twee dagen per week. En het is eigenlijk geen echte baan, want ik word gedetacheerd. Maar het voelt wel als een baan: ik heb een pasje van het stadhuis op het Spui. En ik drink koffie met collega’s. Meer baan wordt het niet, toch?
Camera’s en privacy
Ik ben ingehuurd door het Expertisecentrum Privacy. Daar werken zo’n vijftien gemeentelijke adviseurs op het gebied van privacy. Deze ‘privacy officers’, want zo worden ze genoemd, helpen hun collega’s uit de business bij het naleven van de Algemene verordening gegevensbescherming. Ze bewaken de privacy, zeg maar.
Ik ben ingehuurd om alle camera’s van de gemeente in kaart te brengen. Ik maak een overzicht van alle camerasystemen en van alle Data Protection Impact Assessments. Ik bekijk de verwerkersovereenkomsten die met leveranciers zijn gesloten. Dat levert een lijst op waarmee de gemeente kan aantonen dat aan alle wet- en regelgeving wordt voldaan.
Hulpmiddelen
Ik maak ook hulpmiddelen voor degenen in de gemeente die iets met camera’s willen: de camera-eigenaren. Want geloof me: er komt heel wat op je af als je een nieuw camerasysteem wilt ophangen. Daar ga ik mijn Haagse collega’s bij helpen, zodat ze weten wat ze moeten doen en wie ze daarbij kan helpen. Zodat alle camera’s in Den Haag netjes aan de wet voldoen en aan de ethische uitgangspunten die de gemeente van belang vindt. Ook de toekomstige camerasystemen die er de komende jaren ongetwijfeld bij zullen komen, als ik weer gewoon als ZZP-er thuis mijn projecten zit te doen.