Ik ben in 2015 een van de docenten van de cursus ‘Integrale aanpak agressie en geweld’. Ik verzorg twee modules. De eerste gaat over de verschijningsvormen van agressie en geweld. De tweede module gaat over het opstellen van een plan van aanpak.
Voorkomen en opvangen
Ongeveer één op de drie werknemers met een publieke taak heeft te maken met agressie en geweld, vooral in de gezondheidszorg, bij politie en justitie en in het openbaar vervoer. De meest voorkomende vorm van agressie en geweld is intimidatie. Slachtoffers kampen vaker met gezondheidsproblemen, zijn vaker ziek en minder tevreden met hun werk.
Het is voor de slachtoffers, hun organisaties en voor de samenleving als geheel van groot belang dit probleem zoveel mogelijk in te dammen. En – als het toch een keer misgaat – de beste nazorg en opvang te leveren. En te leren van incidenten.
Papier en praktijk
Dat spreekt allemaal voor zich, toch? Waarom is het dan toch zo moeilijk voor veel organisaties om agressie en geweld echt aan te pakken? Dat komt voornamelijk, is mijn ervaring, doordat beleid en werkvloer niet genoeg op elkaar aansluiten. We moeten van papier naar praktijk – en weer terug.
Norm uitdragen en handhaven – dáár draait het om
Daar richt ik me dan ook vooral op sinds ik in 2006 begon met onderzoek en advies op het thema Veilige Publieke Taak. Wat ik heb geleerd? Het is helemaal niet zo moeilijk om intern een norm af te spreken. Het wordt pas moeilijk als die norm moet worden uitgedragen en als er actie moet worden ondernomen als de norm wordt overschreden. Daar liggen de échte uitdagingen en, gelukkig, ook heel veel kansen.
Inschrijven kan via deze pagina van het Studiecentrum voor Bedrijf en Overheid.