In 2014 en 2015 geef ik, samen met dertig instellingen voor zorg en jeugdzorg, een impuls aan de bestrijding van agressie en geweld. Elke instelling wordt een jaar begeleid en geholpen om datgene te doen wat nodig is: contact met de politie, een intern protocol, betere incidentenregistratie. Omdat het einddoel niet bij voorbaat duidelijk is, noemen we het een avontuur.
Hoe doen we dat? Door kennis te delen met elkaar: de groep ‘avonturiers’ komt vier keer bij elkaar. We leggen ook contact met politie en het Openbaar Ministerie. Verder delen we de lessen die we onderweg leren – met elkaar, maar ook met een veel bredere groep via de nieuwsbrief van Duidelijk over Agressie en in regionale sessies ‘Over de Grens’.
‘Zestig procent van de instellingen heeft tekorten’
De Inspectie voor Sociale Zaken en Werkgelegenheid maakte in juli 2014 bekend dat 60% van de zorginstellingen tekortschiet in de aanpak van agressie. Twee jaar eerder was dat nog maar 40%. Het probleem is dus flink gegroeid. Door de verschuiving van intramurale naar extramurale zorg neemt de kans op agressie voor de werknemer toe. De risico-inventarisatie, procedures en maatregelen moeten daarop worden aangepast. Ook ziet de Inspectie dat vaker lager gekwalificeerd of tijdelijk personeel wordt ingezet met minder ervaring in het omgaan met bijvoorbeeld dementerende ouderen, mensen met psychische problemen of het gebruik van hulpmiddelen. Het anti-agressiebeleid zal, juist door de bezuinigingen en decentralisaties, de komende jaren dus eerder meer tijd en geld gaan kosten, dan minder.
Meer weten
- Het knuppeltje en het kastje – waarom strafrecht ook in de zorg werkt;
- Actieplan Veilig Werken in de Zorg – de aanpak van 2012 tot en met 2015
- Onderzoek door Inspectie SZW
- Handreiking: Aangifte doen bij de politie